خستگی خطر بزرگ و پنهان برای رانندگان ـ به ویژه رانندگان حرفه‌ای ـ به شمار می‌رود. امروزه در کشورها افزایش تقاضا برای حمل و نقل ـ در بخش کالا ـ از یک سو و هزینه‌های زندگی از سوی دیگر، رانندگان را مجبور به فعالیت بیشتر از توان جسمی و روحی خود نموده است.

در راستای ارتقای ایمنی تردد جاده‌ای، با این عامل نیز ‌بایستی برخورد علمی ـ اجرایی صورت گیرد و عوامل منجر به بروز خستگی و نشانه‌های آن شناسایی شود و به دنبال آن اقدامات در راستای جلوگیری از بروز و تخفیف صدمات احتمالی انجام شود.

خواب آلودگی زمان واکنش را ـ که یکی از پارامترهای حیاتی برای رانندگی مطمئن است ـ تحت تاثیر قرار می‌دهد. به علاوه به مراقبت، هوشیاری، سطح آگاهی و تمرکز و نیز توانایی انجام فعالیت‌های نیازمند توجه خاص ـ مانند رانندگی ـ نیز لطمه وارد می‌شود.

بنا بر این گزارش، هر فرد در شبانه روز نیاز به 7 تا 8 ساعت خواب دارد. هر شخصی به واسطه داشتن ساعت بیولوژیکی در بدن پس از مدتی فعالیت و سوخت و ساز انرژی داخلی، نیاز به استراحت و خواب پیدا می‌کند. رانندگانی که از این الگو پيروي نمی‌کنند، ممکن است به خستگی دچار شده و ضمن چرت زدن، کنترل وسیله را از دست بدهند و در پی آن یا از جاده خارج شده و یا به مسیر مقابل منحرف شوند و حادثه‌ غير قابل جبراني را رقم بزنند.

اگر راننده‌ای به دلیل خستگی دچار «خواب کوچک» یا اصطلاحاً چرت به مدت 4 ثانیه شود، در صورت داشتن سرعت 100 کیلومتر در ساعت مسافت 111متر را بدون هیچگونه راهبری و کنترل خواهد پیمود. یعنی در طول این مدت کوتاه، وسیله نقلیه به مسافت 111متر راننده نخواهد داشت!

به طور کلی سوانح و تصادفات مربوط به خستگی در راه‌های برون شهری بیشتر از معابر درون شهری رخ می‌دهد. بالا بودن میانگین طول سفر از یکسو و یکنواختی محیط و سرعت وسیله نقلیه از سوی دیگر از اهم دلایل این موضوع به شمار می‌آید. اهمیت خستگی از آنجاست که راننده به دنبال بروز آن، مجبور به نوشیدن، خوردن و یا گاه، باز کردن کمربند ایمنی می‌شود و این موارد، خطرات بيشتري خواهد داشت.